Informacje ogólne o internecie

Internet - co to takiego?
Internet jest to sieć, która dawno dawno temu stworzona została w celach udostępniania i wymiany informacji między akademikami i uczelniami. Uczeni zaprojektowali specjalny protokół a właściwie dwa protokoły ściśle ze sobą współpracujące. Umożliwiają one owy dostęp do danych znajdujących się nawet na drugim końcu świata. Najpierw powstał protokół IP (Internet Protocol), którego zadaniem jest adresowanie i wysyłanie odpowiednich ramek (danych) do zaadresowanego wcześniej drugiego komputera (urządzenia). Mało tego, by w sieci nie było tzn. blokowania przesyłanych informacji wskutek wysyłania dużych porcji informacji, protokół IP ma zadanie dzielenia tych informacji na mniejsze kawałki (fragmentacja danych) oraz po dotarciu na miejsce ponownego ich złożenia w jedna całość (defragmentacja danych). No ale IP właściwie tylko „mówi” o tym, że coś trzeba wysłać gdzieś dalej. Do realizacji bezpiecznego transferu danych do docelowego adresu, powstał protokół TCP (Transmission Control Protocol). Zadaniem TCP jest utrzymanie połączenia w taki sposób, by dane wysyłane ze źródłowego adresu zawartego w nagłówku ramki IP doszły bezpiecznie i w całości do adresu docelowego zawartego również w nagłówku ramki IP. Dlatego też mówiąc o Internecie myśli się o protokole TCP/IP.

Do czego wykorzystywany jest Internet?
Wpomniałem już wcześniej, ze został on stworzony do udostepniania informacji innym. Ale teraz pytanie w jaki sposób te dane są udostepniane? Otóż, jest kilka znanych terminów związanych ściśle z Internetem, które w znaczeniu są wymianą informacji:
- strony internetowe (WWW)
- poczta elektroniczna (e-mail)
- listy dyskusyjne (news)
- wiadomości (komunikaty) tekstowe (chat, IRC, SMS)
- serwery plików (ftp)
- konta shell’owe (telnet, ssh)
- konta DialUp
- łącza Internetowe.

Trochę szczegółów
Strony internetowe zwane popularnie „stronami WWW” są obecnie największymi zbiorami danych, których szukamy. Zazwyczaj uzyskiwane dane są tylko do odczytu. Przykładem informacji zawartych na stronach WWW są zdania, które właśnie czytacie ;-). By można było przeglądać dowolne strony internetowe, użytkownik musi się zaopatrzyć w aplikację zwaną przegladarką internetową. Za jej pomocą w polu adres wpisujemy odpowiednie adresy, do których chcemy się dostać, np. http://kucza.info. Dodam, że programy do przegladania stron WWW wykorzystują protokół HTTP (Hyper Text Transfer Protocol), który to właśnie umożliwia ich odczytywanie i oglądanie.
Poczta elektroniczna (eng. electronic mail - stąd skrót e-mail) służy głównie go dwustronnej wymiany informacji. Jak to działa? Tutaj znowu sprawa jest banalnie prosta. By zaistniała dwukierunkowa wymiana informacji na obu „końcach” drogi, przez którą dane wędrują musi być tzn. skrzynka pocztowa. Jest to zazwyczaj - fizycznie - pewien obszar danych na jakimś komputerze będącym serwerem poczty elektronicznej. Jego adres mailowy związany jest bezpośrednio z nazwą konta pocztowego. Dany użytkownik by wysłać e-maila musi posiadać taką skrzynkę mailową oraz - co ważniejsze - adres e-mail docelowy, gdzie chce wysłać danego maila. Mając już skrzynkę e-mail oraz adres docelowy musimy jeszcze mieć odpowiedni program, który będzie obsługiwał wysyłanie i odbieranie poczty elektronicznej. Jakie są znane programy pocztowe, jak z nich korzystać i gdzie znaleźć oraz w jak można wysłać e-maila, dowiecie się czytając dział E-Mail.
Ciekawostką jest to, że adres e-mail jest dzisiaj uważany za jeden z rodzajów kontaktów do danej osoby bądź firmy.
Listy dyskusyjne są to zbiory przeogromnych ilości wiadomości zapisanych w formie poczty elektronicznej. Zbiory tych maili znajdują się na jakichś konkretnych serwerach posiadających tzw. agenty NNTP (News Network Transmission Protocol). Agenty te, są właściwie aplikacjami przechowywującymi w bazach danych wszystkie grupy dyskusyjne i posty do nich należące. By móc korzystać z tej usługi, użytkownik musi posiadać już istniejące konto pocztowe, bowiem wysyłane informacje do danej grupy dyskusyjnej trafia najpierw do skrzynki e-mail, gdzie potem jest wysyłana do serwera grup dyskusyjnych. Najbardziej znanym programem obsługującym serwery NNTP jest Microsoft® Outlook Express.
Komunikaty tekstowe, to przede wszystkim pogaduchy internetowe realizowane za pomocą różnych chatów, będących aplikacjami działającymi bezpośrednio na stronach WWW, czy też osobnymi programami, takimi jak: IRC, ICQ, Gadu-Gadu, Tlen. Ostatnio popularną wymianą informacji stało się wysyłanie krótkich tekstowych wiadomości w sieciach telefonii komórkowej zwane SMS (Small Message System). SMS jest to system, który z telefonu komórkowego pozwala wysłać informację do innego telefonu komórkowego w postaci zwykłego prostego tekstu. Ta rewelacyjna forma wymiany informacji znacznie przyspiesza, a właściwie nakręca mechanizm uzyskiwania danych. Powoduje to przyspieczenie wszelakich prac i dalszy rozwój firm. Naukowcy aktualnie opracowują nowy mechanizm wymiany informacji z wykorzystaniem telefonii komórkowej (UTMS, GTMS). Ale to już zupełnie inna bajka.
Jednak internautom nie wystarcza samo „patrzenie” na informacje. Wynaleziono protokół umożliwiający umieszczanie i jednocześnie ściąganie plików z danego serwera. Oczywiście mowa tu o FTP (co nie oznacza tutaj Folied Twisted Pair - skrętka ofoliowana jako kabel łączy danych, tylko File Transfer Protocol - protokół transferu plików ;-]). Na czym to polega? Są serwery plików, podobnie jak i serwery stron WWW, na których fizycznie umieszcza się pliki w odpowiednio udostępnionych wcześniej katalogach (zazwyczaj katalog taki nazywa się pub - od public a nie od kawiarenek z piwem hehe). Następnie w programach do obsługi FTP, bądź w przeglądarce internetowej wklepujemy jakiś adres hosta (serwera udostępniającego dane) i logujemy się jako jakiś użytkownik. Zazwyczaj jest to użytkownik zwany anonymous, gdzie hasłem jest adres e-mail, bądź nie ma hasła. Lecz dla różnych serwerów i dla różnych katalogów istnieją różne prawa dostępu. Dlatego też gdzieniegdzie trzeba się logować na konkretnego użytkownika z podaniem konkretnego hasła. Po zalogowaniu się do danego serwera FTP pojawia się lista katalogów i plików, które są udostępniane internautom. Kiedy odnajdziemy interesującą nas zawartość, dany plik lub katalog możemy ściągnąć na swój własny komputer. Ściąganie odbywa się w różnoraki sposób. W przeglądarkach stron WWW zazwyczaj trzymając kursor na wybranym przez nas pliku, przyciska się prawy przycisk myszy i wybiera opcję zapisz element docelowy jako (eng. save as). Czas ściągania danych z Internetu zależy od szybkości łączy, na jakich pracujemy (tutaj TPSA pozostawia nam wiele do życzenia). Umieszczanie plików na serwerach FTP odbywa się w podobny sposób co ich ściąganie, tyle że dany plik kopiujemy do katalogu znajdującego się na danym serwerze plików.
Kolejnym terminem związanym z Internetem jest tzn. konto shell’owe. Co to diabeł? W tym przypadku nie ma się czego bać, aczkolwiek termin ten jest przyznawany kontom, będącym kontami pocztowymi i ftp jednocześnie. Nadal jest niejasne? Więc wyjasniam. Kiedy chcemy założyć jakieś konto internetowe (bo tak się to dzisiaj nazywa), to po wypełnieniu odpowiednich formularzy otrzymujemy to chciane konto posiadające następujące właściwości:
- nazwa konta jest jednocześnie prefiksem adresu e-mail (np. konto nazywa się muldek, zostało założone na serwerze link.pl, więc adres e-mail brzmi [email protected]
- jest to konto shell’owe, tzn. używając internetowych usług zdalnego logowania do konta (np. telnet, ssh) można się na to konto zalogować (w ustawieniach programu wpisujemy hosta, port, nazwe konta i hasło do niego)
- po zalogowaniu się możemy uruchomić program do obsługi poczty elektronicznej działający bezpośrednio na tym koncie, bądź wykorzystując odpowiedni program ustawić co trzeba i ściągac poczte na lokalny komputer
- po zalogowaniu się możemy korzystać z usługi ftp, umożliwiającej wymianę plików pomiędzy kontem na serwerze a komputerem lokalnym (dla przykładu mogą to być pliki stron WWW)
- mając odpowiednie prawa na danym koncie możemy korzystać z innych usług, np. IRC, MUD, itp
- bardzo często to samo konto może mieć właściwości tzw. konta DialUp, o którym wspomnę poniżej.
Celem konta DialUp jest uzyskanie dostępu do sieci Internet. Zanim zaczniemy buszować po Internecie musimy się jakoś do niego dostać. Jest wiele różnych rozwiązań. Najprosztszym i najtańszym rozwiązaniem dostępu do internetu jest posiadanie konta, umożliwiającego zalogowanie się do sieci Internet. Konto, o którym mowa to nic innego jak odpowiednia nazwa konta - login oraz hasło - password, ustawiane zazwyczaj w opcjach DialUp Networking. W ustawieniach takiego konta podaje się numer dostępowy, bo to działa na zasadzie wydzwaniania naszego modemu na inny modem będący połączeniem z Internetem. Darmowym numerem dostępowym jest np. 0202122 (TPSA).
W większości przypadków konta shell’owe są zakładane na systemaxh LINUX/UNIX.
Łącza internetowe dzielimy na:

» wpis obejrzano 1180 razy przez 689 internautów «